تعادل کار و زندگی
تعادل کار و زندگی
فشار کاری در دهههای اخیر شدت یافته است. عواملی نظیر رشد و توسعهی تکنولوژی و ایجاد امکان بارگذاری سریع اطلاعات، وجود خدمات مشتریان پیشرفته را در هر شرکت ضروری کرده اند. این خدمات به صرف زمان زیادی توسط کارکنان نیاز دارند و میتوانند منبع فشار وارده بر افراد تلقی شوند. تعادل کار و زندگی جنبهی مهمی از یک محیط کاری سالم است. حفظ تعادل کار و زندگی به کاهش استرس و جلوگیری از خستگی روانی در محل کار کمک میکند. استرس مزمن یکی از مشکلات معمول سلامت در محیط کاری است.
عوارض فیزیکی نظیر فشار خون بالا، مشکلات گوارشی، دردهای مزمن و مشکلات قلبی همگی ناشی از عدم تعادل کار و زندگی هستند. استرس مزمن همچنین میتواند به صورت منفی سلامت روانی را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به افزایش خطر افسردگی، اضطراب و بیخوابی گردد.
تعادل کار و زندگی یعنی چه؟
تصور عموم بر این است که تعادل کار و خانواده به معنای سازگاری زمان صرف شده در محل کار با زمان صرف شده برای انجام فعالیتهای غیرکاری است. در یک جهان ایدهآل پس از اتمام یک روز کاری ما قادر خواهیم بود کارهایی را که به ما انرژی میدهند، انجام دهیم. این فعالیتها میتوانند شامل گذراندن وقت با دوستان و خانواده یا انجام دادن یک سرگرمی باشد. در جهانی که مرز بین کار و خانه واضح نیست، چگونه میتوان تعادل کار و زندگی را برقرار کرد؟
اثرات مخرب عدم تعادل
تعادل ضعیف میان کار و زندگی میتواند اثرات مخربتری از صرفا از دست دادن فرصت رفتن به باشگاه را دارد. مطالعهای نشان داده است که خطر سکته در افرادی که بیشتر از 55 ساعت در هفته کار میکنند، بیشتر است. همچنین این میزان ساعت کاری منجر به افزایش احتمال تجربهی اضطراب و افسردگی میشود. میزان بالای ساعت کاری میتواند با ایجاد کمخوابی منجر به ایجاد مشکلات سلامت فیزیکی فرد شود. لذا تعادل کار و زندگی میتواند تمام جوانب زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. نشانههایی مبنی بر میزان پایین تعادل کار و زندگی شما:
- هنگامی که در محل کار حضور ندارید، همچنان به کار فکر میکنید.
- عدم تعادل کار و زندگی، روابط داخل و خارج محیط کار شما را رو به زوال میبرند. تجربهی تنش با همکاران و احساس دوری از معشوقه ناشی از عدم وجود تعادل کار و خانواده هستند.
- احساس ناخوشی دارید؛ دردهایی را تجربه میکنید که توضیحی برای آنها ندارید. به ندرت انرژی کافی دارید و تمرکز در محل کار برایتان مشکل است.
- یکی دیگر از نشانههای میزان پایین تعادل کار و زندگی این است که هنگامی که در محل کار نیستید، همه چیز برای شما غیرمهم و غیرجذاب به نظر میرسند. میل به انجام هیچ کاری را ندارید مگر آنکه مجبور باشید آن را انجام دهید. از رفتن به دورهمیهای دوستانه خودداری میکنید و تنهایی را ترجیح میدهید.
- هنگامی که احساس ناخوشی یا مشکلات شخصی دارید از محل کار خود مرخصی نمیگیرید.
- تصور اینکه تا مدت مدیدی قرار است به همین کار مشغول باشید، شما را آزار میدهد.
راههای ایجاد تعادل کار و خانواده
همانند ایجاد عادتهای جدید، کسب و حفظ تعادل کار و خانواده به زمان و انرژی نیاز دارد. در این بخش به تکنیکهای مختلف اشاره خواهیم کرد:
انجام کارهای غیرضروری را محدود کنید:
هنگامی که در محل کار هستید، سعی کنید فعالیتهای مفیدی انجام دهید و زمان خود را در فضای مجازی و رسانههای اجتماعی هدر ندهید. فعالیتهای روزانهی خود را ارزیابی کنید تا بتوانید به خوبی آنها را الویتبندی کنید.
نه گفتن را یاد بگیرید:
نه گفتن به نوبهی خود سخت است اما نه گفتن به رئیس خود حتی سختتر می شود. هنگامی که همیشه پاسختان به یک فعالیت یا پروژه “بله” است، شما کم کم فشار کاری را احساس خواهید کرد. فشار کاری میتواند باعث افزایش استرس و کاهش کیفیت کاری شما شود. برای جلوگیری از این مسئله، برنامهی خود را ارزیابی کنید و مطمئن شوید که زمان کافی برای پذیرش یک پروژهی جدید را دارید.
مرزهای خود را مشخص کنید:
تکنولوژی امکان برقراری ارتباط با محل کار از طریق تلفن و کامپیوتر را برای کارکنان فراهم کرده است. در عین آن که تکنولوژی برنامهی کاری منعطفی را برای کارکنان تامین کرده است، آنها را به کارکنان 24 ساعته نیز تبدیل کرده است. تکنولوژی کارکنان را مجبور کرده است تا حتی خارج از محل کار خود و پیش از فرا رسیدن روز کاری جدید، ایمیلهای کاری را چک کنند. جهت داشتن تعادل کار و زندگی، مرزهای خود را مشخص کنید و کار خود را به خانه نبرید.
نیازهای خود را بیان کنید:
جهت برقراری تعادل کار و زندگی، با مدیر خود ارتباط صادقانه برقرار کنید. در صورتی که فشار کاری بالایی را احساس میکنید، نگرانیهای خود را با مدیرتان در میان بگذارید تا با یکدیگر به حل این مسئله بپردازید.
عادتهای سالم را در خود ایجاد کنید:
خوردن غذاهای سالم و داشتن وعدههای غذایی متعادل میتوانند به شما در مدیریت استرس، تقویت سیستم ایمنی، بهبود حالت روحی و عاطفی و کاهش فشار خون کمک کند. داشتن خواب شبانهی کافی پس از یک روز پرفشار کاری به استراحت فیزیکی و روانی بدن شما کمک میکند.
اولویتها و مزایای برقراری تعادل کار و زندگی
- کاهش مشکلات سلامت: هنگامی که تحت استرس و فشار کاری زیادی قرار دارید جوانب اجتماعی، فیزیکی و روانی زندگی شما در خطر قرار میگیرند. عدم تعادل کار و زندگی میتواند عوارضی نظیر سکته، آنفولانزا و مشکلات تنفسی را به دنبال داشته باشد.
- افزایش مشارکت: با ایجاد تعادل کار و زندگی، مشارکت کارکنان در محل کار افزایش مییابد. شرکتهایی که دارای کارکنانی با مشارکت بالا هستند، 20 درصد افزایش درآمد را تجربه کردهاند.
- افزایش ذهن آگاهی: تعادل کار و زندگی تمرکز شما بر کارتان را افزایش میدهد.
نگرشها و اهداف برقراری تعادل
5 مدل اصلی برای توضیح تعادل کار و زندگی وجود دارد:
- سیستم تقسیمبندی: این مدل بیان میکند که فعالیتهای کاری و غیر کاری دو بخش متمایز زندگی هستند و هیچ تاثیری بر یکدیگر ندارند.
- انتقال اثرات: فرضیهی این مدل این است که یک جهان میتواند بر جهان دیگر اثرات مثبت با منفی داشته باشد.
- مدل جبرانی: اشاره به این دارد که هنگامی که نبود چیزی نظیر رضایتمندی در یک فاز زندگی حس میشود، این کمبود میتواند در فاز دیگر جبران شود. برای مثال هنگامی که کار شما روتین و دارای یک جریان عادی است، فعالیتهای خارج از محل کار میتوانند کمبود تنوع را برای شما جبران کنند.
- مدل هدفمند: فرضیهی این مدل این است که فعالیتهای یک فاز، موفقیت در فاز دیگر را تسهیل میکند. برای مثال یک کارمند که به دنبال کسب حداکثر درآمد است، حاضر است ساعات طولانی کار کند و فشار کاری را تحمل کند تا بتواند خانه یا ماشین خوبی بخرد.
- مدل ناسازگاری: نیازهای فراوان در تمام فازهای زندگی، ما را وادار به گرفتن تصمیمات سخت میکنند و تضادهایی را در زندگیمان به وجود میآورند.
تعادل بین دستاوردها و روابط
هنگامی که یک رابطه را آغاز میکنید، باید مسئولیت سه زندگی را بر عهده بگیرید: زندگی خودتان، زندگی شریکتان و زندگی که با یکدیگر به اشتراک گذاشتهاید. مدیریت تمام این جوانب زندگی میتواند چالشبرانگیز باشد. فشار کاری، ساعات کاری بالا و کار کردن در روزهای تعطیل میتوانند اثرات مخربی بر کیفیت زندگی خانوادگی و روابط شما داشته باشند. عدم تعادل کار و زندگی و اختصاص زمان اندک برای خانواده میتوانند عواقبی نظیر افزایش جرم و جنایت در جوانان، مصرف مواد مخدر، کاهش همدلی با افراد جامعه و فعالیتهای اجتماعی و بیانگیزگی برای مراقبت از خویشاوندان مسن داشته باشند.
دیدگاهتان را بنویسید